W rozległych mozaikaqch historii Europy Wschodniej, gdzie przeszłość spleciona jest z echem wojen, podbojów i kulturowych przemian, odnajdujemy opowieści o narodach, które żyły na pograniczu światów. Jedną z takich opowieści jest niezwykłe świadectwo dotyczące Słowian, którzy w VI wieku n.e. znaleźli się pod wpływem ekspansywnej potęgi - Awarów. Bajan Han, władca Awarskiego Imperium, zbudował swoje panowanie na podbojach i sojuszach, obejmujących terytoria od Dacji po Panonię i Czechy. W jego koncepcji imperialnej, wszystkie słowiańskie plemiona miały służyć awarskiej dominacji. W 590 roku, Bajan zażądał wsparcia wojskowego od Słowian bałtyckich, czym nakreślił zarys wpływów swojego władztwa daleko na zachód. Nieoczekiwanie, trzej Słowianie stali się bohaterami jednej z najbardziej fascynujących relacji, dokumentujących interakcje między Słowianami a ówczesnymi mocarstwami. Ci trzej, wzięci w niewolę przez Greków, stali przed cesarzem nie jako wojownicy, lecz jako muzycy, co zaskoczyło